هر آنچه که هست ، بوده و خواهد بود. شاید با کمی احتیاط بشود گفت هر آن چه که در ذهن‌مان تصور یا تخیل می کنیم به شکلی یا به نوعی و یا به حالتی در طبیعت بی کران (جهان هستی) وجود دارند. از اشکال عجیب و غریب میکروب‌ها و ویروس ها و زیر اتمی ها گرفته شده تا خوشه های کهکشانی و ابر ستاره های عظیم که نقش و نگار هایی غیر قابل تصور در خود دارند،و یا حتی سنگ ها و صخره ها که در خود چهره هایی نمایان دارند ،چهره هایی که برخی فریاد از ته وجودشان می زنند.

مونا کلهرودی
تابستان ۱۴۰۲