ﯾﮑﯽ از اولین روش های اﻧﺳﺎن ها ﺑرای ﺑرﻗراری ارﺗﺑﺎط ﺑﺎ یکدیگر، اندیشه ﻧﮕﺎری بوده اﺳت. روﺷﯽ انتزاعی بین تصویر و کلمه. کشیدن اﺷﮑﺎل به ﺻورت مینیمال و ﻧﻣﺎدﯾن ﺗﺎ تبدیل ﺷدن آن ها به ﮐﻠمه و زﺑﺎن. ﺑﯾن خط و ﺗﺻوﯾر مرحله ای دﯾﮕر نیز وﺟود دارد که “سدیگر” آن ﺟﺎﺳت، ﺟﺎﯾﯽ که ﻣن در آن قدم زدم و ایستادم. مسافری ﺑودم به ﺳوی ﺟﺎﯾﯽ ﻓراﺗر از ﯾﮏ جغرافیای ﻣﻌﻠوم و زﺑﺎن به ﺧﺻوص، نقطه ﺗﻼﻗﯽ ﺷرق و ﻏرب. نقطه ای در وسط 3 ﮔﺎﻧﮕﯽ مقدس و ﮐﺎﻣل که از کهن اﻟﮕو های فلسفی و جهان بینی بشر اﺳت. در اﯾن مجموعه ﺑر آن شدم ﺗﺎ ﺳﻔر ﺧود به دنیای ﻧﻣﺎد ها و کهن اﻟﮕو های فرهنگ های مختلف باستان ﺗﺎ تجربه های ﺧوﯾش در پرسه زدن در ﮐوچه و ﭘس کوچه های اﯾن شهر و دنیای به ظاهر ﻣدرن را به خط ﺧود ﺑﻧﮕﺎرم.