یادداشت هنرمند:

تغییر، تابعی روشن از زمان است. آنچه زمانی زیبا و کامل بوده، محو شده و رنگ می‌بازد و نشانه‌های گذر زمان به مرور در آن ریشه می‌دواند. در پیکری که جان‌دار است، زوال آشکارتر می‌نماید. گل بارزترین نمود این تغییرات است و پیش چشمانمان از میان می‌رود. گل‌ها، زندگی و مرگ و گلستان و گورستان را هم‌زمان تداعی می‌کنند و یادآور مفاهیمی چون ستایش زیبایی، شعف و اشتیاق، زیستن در لحظه، تکرار و گذر وقت، از دست دادن زمان، فقدان، و اهمیت یادآوری و یادبود هستند. چیدمان محوری مجموعه، «خواب‌های اجباری، مکان‌های تقریبی، نشانه‌های تزئینی»، شامل اشاراتی تاریخ‌نگارانه بوده، یادبودی است بر جان‌های از دست رفته، چنان که گلی بر گوری بی‌نام و نشان.