من محسن کرمی طراح و سازنده مبلمان هستم. کار با چوب رو از سال 95 با اسم جنگل شروع کردم و خودآموخته پی گرفتم. یادگیری از طریق آموزش‌های آنلاین باعث شد مهارت‌ها و سبک‌های مختلفی از ساخت مبلمان رو امتحان کنم. در این مدت به تدریج در پروسه‌ی طراحی متوجه شدم اشتیاق اصلی من جست و جو در فرم‌های تازه است. رفته رفته با بیش‌تر شدن اعتماد بنفسم در به کارگیری تکنیک‌های ساخت و استفاده‌ی متفاوت از بافت و رنگ، بیش‌تر از مبلمان کلاسیک فاصله گرفتم و سعی کردم محدودیت در طراحی رو جور دیگه‌ای ببینم. در این چند سال با تعدادی آرت‌شاپ و کانسپت استور همکاری داشتم و امیدوارم تجربه‌ و امکان‌های جدیدی داشته باشم.
بیان بصری در دنیای مدرن و چند صده‌ی قبل از آن، بیش‌تر از طریق هماهنگی و ثبات حداکثری میان اجزا شکل می‌گرفت. در دنیای معاصر معیارهای موجود دائمن به سنت تبدیل می‌شوند و با فرو ریختن آن‌ها، ساختاری دوباره شکل می‌گیرد.
علاقه‌ی من به ادبیات و نظریه‌های پست مدرن باعث شد به تدریج بازیگوشی و نظم ناپذیری را در طراحی جست و جو کنم. سوالم این بود که چگونه می‌توانم عملکرد را از زاویه‌ی فرم ببینم. شوخ طبعی در انتخاب اجزای مختلف تا چه اندازه می‌تواند بازتابی از دنیای بیرون باشد. چیزی که من می‌خواستم این بود که اجزای غافل‌گیر کننده، توجه را به نقاط مختلفی از شیء منتقل کنند. به تدریج در طرح‌ها، خمیدگی‌های موضعی جای خطوط صاف را گرفتند و در بعضی لکه‌های رنگ‌ پیچیدگی دنیای معاصر را فریاد می‌زدند. به دنبال ساختاری که محدودیت را تا آن‌جا که بتواند به ویژگی تبدیل کند.